Al-Anon
Voor familie en vrienden van alcoholisten
Telefoon: 03/218.50.56
Mail: info@al-anonvl.be
Al-Anon Familiegroepen vzw
Helenalei 24 (glv)
2018 Antwerpen
Informatie op aanvraag
Al-Anon organiseert gratis infomomenten op aanvraag voor provisionele hulpverleners of andere instanties. Gratis folders zijn ook beschikbaar. Neem hiervoor contact op via telefoon of e-mail.
Hieronder treft u verder zowel een uitgebreide als een beknopte informatiemap van Al-Anon en Alateen aan.
Informatie map voor Professionelen
Al-Anon door de ogen van buitenstaanders
Als beginnend maatschappelijk werker op het toenmalig Consultatiebureau voor Alcoholisme heeft het contact met de partners van alcoholisten en Al-Anon leden grote indruk op mij gemaakt. Ik kon me niet voorstellen hoe groot de weerslag was op de gezinsleden van alcoholisten. Gedurende de vele jaren die volgden op de CAD, de Centra voor Alcohol- en andere Drugproblemen, en ook nu nog hebben ze mijn bijzondere aandacht : de partners, ouders en kinderen die lijden onder het alcoholprobleem van hun dierbare.
Ze vragen hulp om de ander, de zware drinker, de alcoholist te doen minderen of stoppen met drinken, de ander te veranderen. Ik hoor verhalen over de talloze pogingen die ze zelf reeds ondernomen hebben , de schuldgevoelens en het gevoel van verantwoordelijkheid voor de drinker. Ze vertellen over de schaamte en de schuldgevoelens, het wantrouwen, de kwaadheid en gevoelens van onmacht, de dilemma’s waar ze mee worstelen. Een vicieuze cirkel die ze onbewust mee in stand houden.
Bij Al-Anon leren ze dat alcoholisme een ziekte is, een gezins-ziekte. Ik heb dikwijls mogen ervaren dat het warme contact met lotgenoten, het gevoel niet meer alleen te staan, het uitwisselen van ervaringen mensen hoop en kracht geeft om zichzelf terug te vinden. Ik merk dat het mensen lukt om deze moeilijke overstap te maken: het verplaatsen van de aandacht die uitsluitend gericht was op het probleemgedrag van de ander naar de aandacht voor het eigen gedrag, de eigen houding.
Ik ervaar dat mensen weer gemoedsrust vinden, zichzelf terugvinden en anders omgaan met de moeilijkheden en dat stap voor stap, met vallen en opstaan, met behulp van de Twaalf Stappen.
Lieve Jordens
Al-Anon is voor de familie van een alcoholist wat Anonieme Alcoholisten (AA) voor de alcoholist is. Familieherstel wordt vlugger bereikt met deelname aan en medewerking van Al-Anon.
Margaret Guthlein, CSW, CAC, Director, Plainview Rehabilitation Center, Nassau County Department of Drugs and Alcohol Services, Plainview, New York.
Ik geloof vast dat iemand die alcoholisme heeft ervaren bij een geliefde – of in veel gevallen uiteindelijk een “niet-geliefde” – nood heeft aan en recht heeft op een individueel herstelprogramma. Al-Anon/Alateen biedt een Twaalf Stappen programma naar geestelijke gezondheid aan, aan diegenen die bereid zijn beginselen te willen nastreven. Gelukkig herkennen beroepsmensen op het gebied van alcoholisme en geestelijke gezondheidszorg meer en meer de nood aan herstel bij familieleden en vrienden van zowel de actieve als herstellende alcoholisten.
Bovendien, zijn goed geïnformeerde beroepsmensen zich bewust van de beschikbaarheid en de doeltreffendheid van Al-Anon als voornaamste middel naar voortdurend herstel en blijvende groei.
C. Peter Brock, Director, Alcoholism and Mental Health Programs, Office of the Assistant, Secretary of Defense, Washington, D.C.
Door de ogen van eindejaarsstudente Laura
Om me te verdiepen in het drankgebruik binnen het gezin en de gevolgen ervan heb ik contact opgenomen met Al- Anon, een praatgroep voor vrienden en familieleden van drankverslaafden. Ik werd uitgenodigd om een van hun vergaderingen bij te wonen en dat heb ik ook gedaan. Elke maandag houden ze een vergadering waarin ze 2 u praten over hun ervaringen en gevoelens, waar ze elkaar steun geven, helpen, troosten en dat rond het Twaalfstappenplan. Het Twaalfstappenplan is een manier om herstelgericht om te gaan met de verslaving, zowel voor de verslaafde zelf als voor de betrokken familieleden en vrienden.
Voor de vergadering startte heb ik bevestiging gekregen dat ze het apprecieerden dat ik er was. Het deed hen goed om eindelijk eens wat reactie te krijgen van buitenaf. Eerst en vooral krijgt alcoholisme als verslaving sowieso al niet veel aandacht in onze maatschappij.
De aandacht die er toch aan besteed wordt gaat vooral naar de gebruiker zelf. Dat is vrijwel bij alle verslavingen zo, terwijl ik na deze ervaring heb ingezien dat de partners, vrienden en familieleden er evenveel baat bij hebben om geholpen te worden, steun te krijgen en erkend te worden!
Ze streven er ook naar om meer erkenning te krijgen van buitenaf.
De vergadering begon met het voorlezen van een stap uit het Twaalfstappenplan. Deze keer was het de eerste stap namelijk ‘erkennen dat we machteloos staan tegenover de verslaving’.
Dit was een vrij betekenisvolle stap voor enkele partners van alcoholverslaafden die daar aanwezig waren. Ze stonden machteloos tegenover de situatie. Ze konden niets veranderen als het initiatief niet van hun partner kwam. Het enige wat ze konden doen was leren omgaan met het drankgebruik van hun partner. Door vele ervaringen en verhalen die ik daar heb gehoord kreeg ik een duidelijker beeld over hoe het was om te leven met een alcoholverslaafde. Je staat inderdaad machteloos. Naar mijn gevoel is het een ingrijpende verandering in je leven. Alles draait om de alcoholist en je moet er je leven aan aanpassen om het toch wat ‘leefbaar’ te maken. Vele partners of familieleden voelden vaak een enorme spanning en de druk steeg maar naarmate het drankgebruik telkens uit de hand liep. Kleine normale gezinsactiviteiten zoals eten, uitstapjes doen, tv kijken verlopen niet meer zo vanzelfsprekend met een verslaafde in huis. Alles draait om het drankgebruik.
Natuurlijk zijn er ook momenten wanneer het goed gaat, de nuchtere momenten. Maar vaak worden die gevolgd door teleurstellingen en momenten van angst. Een aantal partners hebben de stap genomen om te scheiden en bij andere is de verslaving overwonnen en hebben ze hun relatie terug op het goede pad gebracht. Toch is het voor hen heel belangrijk dat ze erover kunnen blijven praten. Ze vinden er een enorme steun in!
Af en toe werden er wat grappige anekdotes verteld en werd er zeker gelachen. Iedereen begreep elkaar ook en kon zich herkennen in de verhalen van de anderen.
Wat ik vooral heb geleerd is: Alcoholisme is een gezinsziekte! Het is een inbreuk op de gezinssfeer en alles verandert. Daarom vind ik dat de betrokkenen rond de verslaafde minstens evenveel erkenning en steun zouden moeten krijgen dan de verslaafde zelf. Het was een heel leerrijke maar toch confronterende ervaring.