God, geef mij kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen.

Mijn vader is een alcoholist.

God, geef mij moed om te veranderen wat ik kan veranderen. 

Ik ben jong en heb nog een heel leven voor mij.

En dan, rest er ons enkel nog wijsheid om tussen deze onderscheid te kennen.

Mijn vader is een alcoholist, ondanks het feit dat hij ondertussen gestopt is met drinken, blijft dit zo.

Alcohol wordt vaak als geschenk afgegeven aan een man. De vrouw krijgt zoetigheid. Clichés, die vaak tot op de dag van vandaag gangbaar zijn. En dan? Zal u denken. En dan? Wel, ik wil helemaal niet dat u alcohol aan mijn vader geeft. 

Ik ben heel ongelukkig geweest als kind. Vooral gedurende de periode wanneer mijn ouders juist gescheiden waren. Ik moest alleen met mijn zus, die twee jaar jonger is, naar mijn vader. Elke keer opnieuw zag ik er zo tegen op , dat ook de dagen voor het weekend verpest waren. Ik kende Alateen nog niet, dus ik had nog niet leren loslaten. 

Mijn vader begreep niet dat hij een probleem had. Telkens wanneer ik hem ermee confronteerde ontkende hij het. En niet alleen ontkennen, ook liegen. Dit leidde tot eindeloze discussies die geen nut hadden. En dan, wat doe je dan? Dan begin je alles te doorzoeken naar drank en overal waar je flessen vond, markeerde je de hoeveelheid die erin zat of goot je er een beetje uit. Ook dit is zeer vermoeiend en absoluut niet nuttig.

Op een bepaald moment was ik de ruzies en discussies beu en heb ik het opgegeven om mij er nog langer druk om te maken. Mijn vader merkte dit denk ik wel op. Ik wist dat hij mij graag zag en het deed hem veel zeer om te voelen dat zijn dochters zich van hem begonnen af te sluiten. Pas vanaf dat moment begon mijn vader stilletjes aan in te zien dat het zo niet verder kon. Later in Alateen en vooral in Al-Anon heb ik dan geleerd dat je enkel jezelf kan veranderen. En dat is ook net wat ik toen gedaan heb. Ik heb mijzelf veranderd en mede daardoor is mijn vader tot inzicht gekomen dat hij een probleem had. 

Mijn relatie met mijn vader was serieus aangetast wanneer hij uiteindelijk besliste om naar AA te gaan en te stoppen met drinken. Nu zo’n 8 jaar geleden. Mijn vertrouwen in hem was volledig weg. Dat was heel moeilijk voor mij, maar vooral voor hem. Hij werkte aan zichzelf en probeerde te stoppen met drinken. Hij vond dat hij zijn best deed en verwachtte dan ook dat ik hem steunde. Ik steunde hem natuurlijk, maar ik had mijzelf ondertussen zo beschermd om niet weer gekwetst te worden dat ik hem vooral negeerde. Het was te moeilijk voor mij om alles zomaar te vergeven.

En dan? Dan ben ik bij Alateen terecht gekomen. Ik was toen 18. Na één vergadering wist ik al dat dit iets voor mij was. Ik voelde me er thuis. Ik werd enorm goed ontvangen door de begeleiders en de andere Alateeners. Eindelijk een plek waar ik gewoon mezelf kon zijn en al mijn angsten kon vertellen zonder dat ik raar bekeken werd. Iedereen luisterde en kon zich herkennen in mijn verhaal en dat deed deugd. Ik was dan toch niet abnormaal. Ik heb veel geleerd in Alateen, vooral van de andere verhalen. Oef, ik kon aan mezelf werken op een adequate manier en toch nog gelukkig worden. Dat was een enorme last die van mijn schouders viel.

En het leven gaat verder. Ik begon ook naar Al- Anon te gaan zo’n 2 jaar geleden. Weer nieuwe mensen met nieuwe inzichten en vooral levenservaring. Ook hier voelde ik me meteen op mijn gemak. We zijn allemaal unieke individuen, maar we hebben iets heel belangrijks gemeen: pijn door alcoholisme. Ik voelde ook dat ik klaar was om mij meer in te zetten voor Al-Anon, daarom begon ik naar nationale vergaderingen te gaan om meer te leren over de werking en te kijken waar ik mijn steentje kon bijdragen. Ondertussen ben ik begeleider van een Alateen groep en ik voel mij daar goed bij om kinderen die ongeveer hetzelfde als ik hebben meegemaakt, te helpen door er gewoon te zijn en te luisteren. 

And last but not least: EN DAN? Dan is er ruimte voor mijn eigen leven, zonder de ellendige zwaarte van het alcoholisme. Al-Aanon en Alateen hebben me mee gemaakt tot de  persoon die ik nu ben en daar ben ik best wel fier op. Het werk is echter nog wel niet ten einde, maar ik voel dat ik de juiste weg bewandel.